Praktijkvoorbeelden:

• Praktijkvoorbeeld 1
  Mensen hebben behoefte aan luxe en hebben een bed dat elektrisch verstelbaar is. Een tandarts uit Dortmund sliep in zo'n bed en klaagde jarenlang over rugpijn, migraineaanvallen, hartaanvallen en duizeligheid. In het bed lag ook nog een elektrische deken. Ook wanneer beide functies, bedverstelling en verwarming van de deken, niet in gebruik waren bleven de EM velden wel aanwezig, want de stekkers werden niet uit het stopcontact getrokken. Boven het bed was een veldsterkte van 1500 V/m te meten. De tandarts zelf bleek bij meting in bed 35.000 mV in zijn lichaam te hebben. Nadat de stekker van de elektrische deken uit het stopcontact getrokken was, bleven nog 12.000 mV over. Nadat ook het bed van de stroomaansluiting was gescheiden, bleven nog 600 mV over. Reden, een defect in de leidingen in de muur. Nadat een netvrijschakelaar was ingebouwd was het resultaat 0 mV De man belde na enkele weken op: de ondraaglijke pijnen werden steeds minder en zijn tenslotte helemaal verdwenen.
• Praktijkvoorbeeld 2
  Een 13-jarige scholier was sinds zijn 5de jaar bedplasser. Hij heeft in de loop van de tijd allerlei therapieën ondergaan. Hij heeft zelfs een jaar lang een zogenaamde alarmbroek aangehad, die zodra het vochtig werd lawaai maakte. Daarnaast had hij last van allergieën voor huisstofmijt, pollen en grassen. Zijn ouders waren overgeschakeld op gezonde voeding en biologische inrichting. Een goede kurkparketvloer, natuurverven, geen elektrische apparaten in de kamer, een goede latexmatras op een lattenrooster, nergens synthetische materialen. Maar door een slechte huisinstallatie kwamen de velden het huis in, via inductie in de muren; 4500 mV kwamen in het lichaam van de scholier. De oplossing was eenvoudig, het plaatsen van een netvrijschakelaar in de juiste stroomgroep en het effect was 0 mv. Vanaf de eerste nacht bleef het bed droog.
• Praktijkvoorbeeld 3
  Een grafisch ontwerper uit Californië woonde sinds zes jaar in zijn houten huis. Sindsdien kon hij niet meer doorslapen, was gespannen en geprikkeld. Zonder uitzondering werd hij 's ochtends een uur voor de wekker afliep wakker, was dan moe, maar kon toch niet meer slapen. De elektrische veldsterkte bleek bij meting 250 V/m te zijn en de lichaamsspanning zelfs 6000 mV De inbouw van een netvrijschakelaar hielp direct. In de loop van de volgende weken keerde de gezonde slaap en de vitaliteit weer terug. Zijn wekelijkse afspraak met de fysiotherapeut heeft hij ook na verloop van tijd afgezegd, zijn gespannen rug en nek zijn vanzelf verdwenen.
• Praktijkvoorbeeld 4
  De beeldhouwer Wolfgang Kuhn uit Neuss vroeg een huisonderzoek aan. Hij klaagde over ernstige hoofdpijn, die uitsluitend overdag optrad. Hij bezocht vele artsen, maar niemand wist raad. Hij begon te geloven dat hij een hersentumor had. Tijdens zijn werk viel hij regelmatig uit, kon hij niet meer verder. Slechts sterke tabletten hielpen, maanden, jaren lang. De slaapplaats, zoals overigens het gehele huis, was eigenlijk bouwbiologisch gezien, in prima staat. Hier lagen geen problemen. In zijn kantoortje echter was direct naast zijn werkplek een sterk magnetisch veld te meten van ca. 3.000 nT. Direct naast zijn hoofd stond een diaprojector, die hij regelmatig vele uren achtereen bediende om zijn werk te presenteren. Uitsluitend de raad om de afstandsbediening van de projector te gebruiken en daardoor minstens twee meter afstand van het apparaat te houden, hielp de beeldhouwer van zijn hoofdpijn af. Ook de angst voor een hersentumor verdween geheel, samen met de hoofdpijn.
• Praktijkvoorbeeld 5
  Een baby uit Koblenz veranderde in het ledikant in een brulbeer. De ouders waren vertwijfeld. Iedere nacht weer hetzelfde beeld van schreeuwen tot uitputting de onrustige slaap toch nog bracht. Een meting in het houten kinderledikant gaf 600 nT aan. Op 20 cm van het kleintje lag een babyfoon onder het ledikant. De babyfoon werd verwijderd, de rustige slaap kwam meteen.
• Praktijkvoorbeeld 6
  Een oudere dame in Heteren kreeg door een plaatselijke woningbouwvereniging een onderzoek aangeboden. De dame leed aan zeer zware hoofdpijnen. Verwacht werd dat er een verband zou kunnen bestaan tussen de hoofdpijn en de straling in de omgeving. Bij onderzoek bleek mevrouw in een tweepersoons bed te slapen met twee elektrische dekens. Het was uitzonderlijk warm tijdens het onderzoek en zij verklaarde de elektrische deken uitsluitend in de winter te gebruiken. Gemeten werd een magnetisch veld van 6.800 nT bij het hoofdeinde van mevrouw. Dit werd uitsluitend veroorzaakt door de transformatoren van de beide elektrische dekens die aan weerszijden van het bed op het nachtkastje stonden opgesteld. Na het uittrekken van de beide stekkers, werd nog een waarde van 24 nT gemeten, een onder deze omstandigheden aanvaardbare waarde. Na vier weken belden de buren van de dame in kwestie op dat haar dagelijkse zware hoofdpijnen geheel verdwenen waren.
• Praktijkvoorbeeld 7
  Een advocaat uit Keulen bericht: "Ik kon het zelf niet geloven, maar na lange gesprekken met mijn mobieltje werd ik vergeetachtig. Ik wist niet meer wat ik vijf minuten geleden had gedaan, ik was ongeconcentreerd, kon niet meer op mijn computer schrijven zonder steeds fouten en de vreemdste verdraaiingen te maken, zelfs bij mijn eigen naam. Regelmatig kreeg ik steken in mijn hoofd, het was gewoon beangstigend. Ik ga nu heel bewust met mijn telefoon om, ik bel veel minder met mijn mobieltje en als ik hem gebruik, dan bij voorkeur alleen in de auto met buitenantenne. Mijn problemen zijn over."
• Praktijkvoorbeeld 8
  Een 17 -jarige leerling uit Solingen leidt onder epileptische aanvallen. Gemiddeld kreeg ze drie keer per jaar een aanval, tot ze plotseling vaker kwamen, nu drie keer per maand. Haar broer had een mobieltje gekocht en als hij thuis naast zijn zuster telefoneerde, kreeg zij een aanval. Haar moeder vertelde: "Het heeft lang geduurd voor we de samenhang begrepen en konden geloven. Mijn zoon belt sinds vier maanden niet meer thuis en mijn dochter heeft sinds die tijd geen aanvallen meer gehad. Voor ons is duidelijk dat één en ander met elkaar samenhangt. Het gevaar is nu echter buiten. Als iemand zijn mobiele telefoon pakt in de buurt van mijn dochter, vraag ik hem om ergens anders te gaan bellen en leg uit waarom. Het heeft tot nu toe gefunctioneerd."
• Praktijkvoorbeeld 9
  Het appartement van de conciërge ligt helemaal boven op het grote platte dak van het acht verdiepingen hoge stadhuis van Ratingen. Hier woont Friedrich Schäfer, met vrouw Brigitte, zoon Maik en hond Oscar. Ze hebben een prachtig uitzicht over de hele stad, maar op het dak staan ook enkele zenders, één voor het 450MHz niet gepulste netwerk met 50 W vermogen en één rondom antenne en één voor het GSM-1800 net met drie richtantennes van ieder 15 W vermogen. De antennes zijn op het platte dak en tegen de muur van het appartement aangebracht, op slechts 3 meter afstand van het terras en de slaapkamers van het gezin. De eerste antenne werd in december 1995 geïnstalleerd, de tweede volgde in augustus 1997. Vrij snel na de installatie van de laatste zenders begonnen de klachten. De conciërge kreeg astma aanvallen, die zelfs door de dienstdoende (weekeind) arts behandeld moesten worden, hij klaagde over toenemende vermoeidheid, hoofdpijn, slaapstoornissen, ruis in het oor en hij voelde zich compleet uitgeput. Zijn vrouw kreeg ook hoofdpijn en duizeligheid, voelde zich steeds slapper en ongeconcentreerd en stelde ook slaapstoornissen bij zichzelf vast. De achtjarige zoon sliep ook slecht en begon iedere nacht te slaapwandelen en had voor het eerst ook hoofdpijn. Door de huisarts werden aan Maik slaaptabletten en tabletten tegen de pijn voorgeschreven. Alle drie de huisbewoners vonden dat ze agressiever en nerveuzer werden. Zelfs de hond reageerde, was hij eerst levenslustig, nu lag hij de hele dag te slapen. De schoonvader kwam niet meer op bezoek, zijn gehoorapparaat bromde en piepte zodanig dat een gesprek niet meer mogelijk was. Als de familie en de hond twee dagen ergens anders waren, bij vrienden of familie, verdwenen de symptomen. Na terugkeer begon alles weer meteen. De familie was er steeds slechter aan toe, de medicijnen werden steeds sterker, maar verbetering kwam niet. De huisarts dr. Peter Reinemer schreef een brief aan het gemeentebestuur: "Mijn patiënten Birgit, Friedrich en Maik Schäfer kunnen uit gezondheidsoverwegingen niet meer in de woning blijven. Er bestaat een risico op directe schade voor de gezondheid, de toestand van mijn patiënten is kritisch. Er is van uit te gaan dat dit samenhangt met de in augustus geplaatste zender." In oktober 1997, dus binnen drie maanden na plaatsing van de tweede zender, kwam Wolgang Maes in het appartement meten en vond waarden van 30.000 µW/m2 op het terras en in de slaapkamers waarden van 8.000 µW/m2, een waarde die ver boven de aanbevolen waarde van 0,1 µW/m2 lag, maar wel binnen de overheidsnormen van 9.000.000 µW/m2. Het stadsbestuur reageerde onmiddellijk, stuurde de familie Schäfer met bijzonder verlof en vroeg de zendgemachtigden om hun antennes zodanig in te richten dat de veldsterkte drastisch zou afnemen. Maar hoe? Er werd geëxperimenteerd en uiteindelijk werd een opstelling gevonden waarbij voor beide zenders een veldsterkte vermindering werd bereikt van 98%. Opvallend was dat de familie niet reageerde op de plaatsing van de eerste zender, terwijl er een bijna onmiddellijke reactie volgde na plaatsing van de tweede zender. Terwijl de veldsterkte van de eerste zender zelfs nog wat hoger lag. Ligt dat aan de frequentie, aan het gepulst zijn of aan het feit dat twee zenders samen misschien meer zijn dan twee afzonderlijk ? Belangrijk is dat het de Schäfers weer goed gaat.
• Praktijkvoorbeeld 10
  In Keulen leefde het jonge echtpaar, beide leraar, tegenover de post. Op het dak van de post werden op slechts 20 m afstand van het slaapkamerraam vier GSM-900 en GSM-1800 zenders gemonteerd. Sinds die tijd is het mis met het stel: allergieën, onrust, pijnscheuten, hartritmestoringen, duizeligheid, problemen met het immuunsysteem, chaotische slaap, bij hem erger dan bij haar. Medisch onderzoek en de bijbehorende tabletten hielpen niet. Nadat er nog vier zenders bij waren gekomen werd de onrust ondraaglijk. Pas toen begon er een lampje te branden, zou het aan de zenders liggen ? De gemeten waarde was iets meer dan 1.000 µW/m2 voldoende om de EEG te beïnvloeden. Het appartement werd ontstoord door metaalfolie op het glas, speciale gordijnen en de muren en het schuine dak werden met speciaal behang behangen. Het resultaat, een reductie van de veldsterkte met 98%. Het echtpaar:"onze klachten worden van week tot week minder".
• Praktijkvoorbeeld 11
  In het Oostenrijkse plaatsje Erledt heeft boer Michael Hauer een melkveebedrijf, hoog boven op een berg. Een ideale plek om een GSM-zender te plaatsen. Hauer stelde de telefoonmaatschappij niets vermoedend het dak van zijn machineschuur ter beschikking. In oktober 1998 werd de zender in bedrijf genomen. "Ongeveer vier weken later werden de kalveren en stieren steeds onrustiger en vraten van week tot week steeds minder. We maakten ons echt zorgen, werden bang. Er waren acht zware geboortes, vier kalveren werden dood geboren, vijf moesten direct geslacht worden. Zoveel ziektes en sterfgevallen in zo'n korte tijd hadden we nog nooit meegemaakt." Er werd uitgebreid onderzoek gedaan naar de dieren en het voer door dierartsen en universiteiten, maar er was niets te vinden. Laatste strohalm, mogelijk is het de zender. Telekom schakelde op dringend verzoek van de boer op 14 juli 1999 de zender uit. Slechts één dag later was boer Michael Hauer helemaal verbaasd, zijn beesten vraten weer en hoe. En dat bleef zo, de dieren waren alsof er een knop was omgedraaid weer allemaal zo onopvallend als daarvoor. Ook bij de geboorten van de maanden en jaren daarna traden geen problemen meer op. "Ik hoef geen wetenschapper te zijn om één en één op te tellen." Zijn ervaringen zijn uitgebreid op de televisie geweest, waarna Hauer door vele collega boeren gebeld werd met vergelijkbare verhalen.
• Praktijkvoorbeeld 12
  Dat een mobieltje in een vliegtuig uitgeschakeld moet zijn weet u. Wat kan er gebeuren als u dat niet doet ? Hier enkele voorbeelden gebaseerd op controleerbare feiten: Tijdens Lufthansa vlucht LH 1436 van Hamburg naar Keulen bewoog onverwacht de stuurknuppel van het vliegtuig zich naar voren omdat een passagier zijn mobieltje ingeschakeld had. Op 18 februari 1998 werd een SAS vliegtuig direct na de start in Oslo gedwongen om een noodlanding te maken; het navigatiesysteem was uitgevallen omdat een passagier zijn mobieltje had ingeschakeld. Een Braziliaans passagiervliegtuig van de maatschappij TAM stortte enkele seconden na de start van 30 m hoogte op een woonwijk, ook weer omdat door het inschakelen van een mobieltje de boordcomputer werd gestoord. De airbuskapitein Lothar Müller vertelde van een situatie waarbij op een hoogte van 11.000 m tijdens de vlucht ineens alle luchtventielen in het vliegtuig open gingen, die noodzakelijk zijn om de luchtdruk te regelen. "Een levensgevaarlijke situatie, omdat het vliegtuig in de 'doodzone' vloog, op deze hoogte stikken de mensen als de luchtdruk in de cabine niet goed geregeld wordt." De piloot kon nog tijdig de kritische zone verlaten door snel naar 5.000 m te dalen. Alles bleek veroorzaakt te zijn door iemand die zijn mobieltje inschakelde.
• Praktijkvoorbeeld 13
  Sarah Sander uit Düsseldorf is tien jaar oud. Haar vader vertelt: "Midden 2002 veranderde Sarah, ze werd hyperactief, friemelde steeds met haar handen, wiebelde met haar benen, was ongeconcentreerd, afwezig, agressief, op school ging het niet meer goed. Aan de ene kant was ze kolkend en energiegeladen, aan de andere kant was ze niet meer belastbaar, sliep heel veel en trok zich terug. We hebben ons grote zorgen gemaakt. Soms leek het wel of ze bezeten was, zo kenden wij Sarah niet." De doktoren die bezocht werden schreven haar uiteindelijk Ritalin voor, een medicijn dat rustig maakt, dempt, een antidepressivum. "Daarna kenden we Sarah nog minder terug, ze was weliswaar rustiger, maar dit was niet onze Sarah." Bij meting werd in Sarah's slaapkamer een waarde van 1.300 µW/m2 gevonden van een basisstation op 30 m afstand met de hoofdstraalrichting naar de slaapkamer van Sarah. Begin 2002 ging de zender in de lucht. De betreffende muren en het raam werden afgeschermd, waarna de gemeten waarde uitkwam op 1 µW/m2, ruim 99,9% reductie. De vader: "Het was ongelooflijk, Sarah bloeide in vier weken meer en meer op. Na twee maanden kreeg ze geen Ritalin meer.
• Praktijkvoorbeeld 14
  Sabine Willems uit Krefeld liet haar nieuwe huis, voor ze er in trok, door een woonbioloog helemaal onderzoeken. Ze voelde zich er prettig, sliep goed, ook man Christoph en zoon Daniel. Na drie jaar ging het ineens mis met het slapen, iedere nacht problemen, iedere morgen een kater, hoofdpijn, slecht humeur. Man en zoon hadden eigenlijk geen problemen. De 35-jarige Sabine bezocht artsen, experimenteerde zelf door het bed anders neer te zetten. Gedurende zes maanden probeerde ze alles uit, niets hielp. Dan maar opnieuw een huisonderzoek. Er werden DECT-signalen gevonden met een veldsterkte van 350 µW/m2 . Die moesten van de buren komen, want het gezin Willems had geen DECT-telefoon. De telefoon bij de buren stond in de vensterbank met zichtcontact met de slaapkamer van Sabine Willems op zes meter. De buren lieten zich, na uitgebreide voorlichting over de DECT-telefoon, overhalen hun telefoon te ruilen voor een analoge CT1.
• Praktijkvoorbeeld 15
  Een jongetje van net zeven jaar leed aan ernstige astma-aanvallen. Er was reeds een onderzoek gedaan naar terrestrische straling en elektromagnetische velden. De door de arts aanbevolen synthetische vloerbedekking was vervangen door linoleum, een netvrij schakelaar was ingebouwd, het bed stond op de goede plaats. Maar de astma-aanvallen werden niet minder. Regelmatige ziekenhuisopnames waren noodzakelijk omdat de aanvallen soms levensgevaarlijk waren. Harde chemische medicamenten brachten enige verbetering. Bij een hernieuwd onderzoek bleek er rondom het bed en vooral op het bed een grote hoeveelheid knuffeldieren te staan. In totaal werden er 68 knuffels geteld. De synthetische beesten kwamen op waarden tussen ca. 5.000 en 55.000 V/m. De grote favoriete beer bleek de hoogste score te halen en hij mocht steeds mee naar bed. Na het onderzoek werden de dieren op 3 meter afstand van het bed in een kast gezet, enkele poppen bleven over. Het waren de zelfgemaakte poppen an lappen en zuivere wol. De favoriete beer moest echter in de buurt blijven anders kon hij niet slapen. De beer kreeg van moeder een katoenen pyjama aan en mocht vervolgens op een stoel naast het bed slapen. De astma-aanvallen werden in de weken daarna langzaam minder en waren maanden later gestabiliseerd op ca. de helft en zijn niet meer levensbedreigend. Nu, jaren later gaat het hem goed. Hij blijft gevoelig wat betreft zijn luchtwegen, maar er is geen sprake meer van astma.
• Praktijkvoorbeeld 16
  Een jong echtpaar leefde voortdurend in stress, waren deels agressief tegen elkaar. In het hele huis lag een synthetische vloerbedekking met een meetbare elektrische veldsterkte van 40.000 V/m en 5.000 V oppervlaktespanning. Dat daar spanning van komt is duidelijk. Na verwijdering van het geheel, blijkt na enkele maanden dat het weer goed gaat. De lucht is gezond, de neus niet meer verstopt, de druk in het hoofd is weg en het humeur is nog maar af en toe beneden peil.
• Praktijkvoorbeeld 17
  Een 25-jarige secretaresse uit Osnabrück was zwanger. Ze werkte dagelijks uren achter elkaar aan de computer. Haar gedachte om de oudere computer te laten doormeten was een goede. Wetenschappelijk onderzoek van de laatste 20-25 jaar uit vooral Canada en de USA laten duidelijk een verband zien tussen veldintensieve beeldschermen en miskramen. Daarom zouden zwangere vrouwen niet aan een beeldscherm moeten werken, tenzij het een modern LCD-scherm is, om risico's voor de vrucht en de moeder te vermijden. Het computerbeeldscherm van de secretaresse was in het elektromagnetische bereik stralingsarm en voldeed aan de TCO norm. De elektrostatische lading van het beeldscherm was niet te meten, omdat de PVC vloerbedekking al een oppervlaktespanning van 5.000 Volt veroorzaakte en daarmee het verdachte beeldscherm volledig in de schaduw stelde. Het beeldscherm werd op een elektrostatische neutrale tegelvloer gemeten en bleek slechts 250 Volt te bedragen. Het probleem lag dus niet bij het beeldscherm maar bij de vloerbedekking en wel 20 maal sterker dan het beeldscherm. De plastic vloerbedekking werd vervangen door een katoenen versie en ook nog elektrisch geleidend verlijmd. Problemen opgelost.
• Praktijkvoorbeeld 18
  Een 59-jarige personeelschef leed onder sterke pijnen in zijn linker heup. Hij meende dat hij aan een nieuwe heup toe was, maar orthopedische onderzoekingen konden geen slijtage vaststellen. Bij onderzoek door een woonbioloog bleek zijn zakdicteerapparaat sterk magnetisch te zijn. Hij droeg dit reeds acht jaar dagelijks bij zich. Na verhuizing van het dicteerapparaat van de linkerzak van het colbert, naar de koffer, werden zijn klachten lang- zamerhand minder, tot ze uiteindelijk geheel verdwenen.
• Praktijkvoorbeeld 19
  Een vrouw klaagde over ernstige hartritmestoringen. Ze had al allerlei onderzoeken laten uitvoeren, waarbij geen afwijkingen werden aangetroffen. Door haar huisarts werd een slaapplaatsonderzoek aanbevolen. Al heel snel bleek dat de betreffende vrouw op een binnenveringsmatras sliep.Na verwijdering van de matras bleef een beperkte afwijking van het aard magneetveld over. De vrouw bleef twijfelen aan de juiste diagnose. Zij heeft weliswaar een andere matras aangeschàft, maar twijfelde toch of daardoor haar klachten verdwenen waren. Reden waarom ze in het verloop van enkele maanden verschillende malen van matras heeft gewisseld. Steeds wanneer zij weer op de oude binnenveringsmatras ging slapen, kwamen nog dezelfde nacht de hartritmestoringen terug.
• Praktijkvoorbeeld 20
  Een 26-jarige uit Düsseldorf leed 's ochtends aan ernstige hoofdpijn, zo ernstig dat zij afspraken moest afzeggen. Haar bed was niet magnetisch, maar aan het hoofdeinde draaide de naald van de kompas 180 graden. Er was echter niets te zien dat daar de oorzaak van kon zijn. Maar tegen de muur in de kamer ernaast, haar fitnessruimte, stond het solarium, op slechts 50 cm van haar hoofd verwijderd. Het solarium bleek sterk gemagnetiseerd te zijn. Met het verschuiven van het solarium kwam de kompasnaald steeds meer in de richting van het echte noorden te wijzen. Eén meter afstand bleek genoeg om haar van verdere hoofdpijn te verlossen. Die kwam ook niet meer terug.